rankig
Bedeutungen
- [1] ranked, arranged according to rank or grade
Adjektiv
Worttrennung
- ran|kig
Betonung
- rạnkig
Steigerungsformen
positiv |
rankig |
komparativ |
rankiger |
superlativ |
am rankigsten |
Starke Beugung (ohne Artikel)
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Plural |
Nominativ |
rankiger |
rankige |
rankiges |
rankige |
Genitiv |
rankigen |
rankiger |
rankigen |
rankiger |
Dativ |
rankigem |
rankiger |
rankigem |
rankigen |
Akkusativ |
rankigen |
rankige |
rankiges |
rankige |
Schwache Beugung (mit bestimmtem Artikel)
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Plural |
Nominativ |
der rankige |
die rankige |
das rankige |
die rankigen |
Genitiv |
des rankigen |
der rankigen |
des rankigen |
der rankigen |
Dativ |
dem rankigen |
der rankigen |
dem rankigen |
den rankigen |
Akkusativ |
den rankigen |
die rankige |
das rankige |
die rankigen |
Gemischte Beugung (mit ein, kein, Possessivpronomen)
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Plural |
Nominativ |
kein rankiger |
keine rankige |
kein rankiges |
keine rankigen |
Genitiv |
keines rankigen |
keiner rankigen |
keines rankigen |
keiner rankigen |
Dativ |
keinem rankigen |
keiner rankigen |
keinem rankigen |
keinen rankigen |
Akkusativ |
keinen rankigen |
keine rankige |
kein rankiges |
keine rankigen |
zh-CN简体中文
deDeutsch
enEnglish