Anwärter
Substantiv, m
| Kasus |
Singular |
Plural |
| Nominativ |
Anwärter |
Anwärter |
| Genitiv |
Anwärters |
Anwärter |
| Dativ |
Anwärter |
Anwärtern |
| Akkusativ |
Anwärter |
Anwärter |
Worttrennung
- An·wär·ter, An·wär·ter
Aussprache
- IPA ˈanˌvɛʁtɐ, ˈanˌvɛʁtɐ
- Hörbeispiele:
,
Betonung
- Ạnwärter
zählbar
| Kasus |
Singular |
Plural |
| Nominativ |
der Anwärter |
die Anwärter |
| Genitiv |
des Anwärters |
der Anwärter |
| Dativ |
dem Anwärter |
den Anwärtern |
| Akkusativ |
den Anwärter |
die Anwärter |
| 格 |
单数 |
复数 |
zh-CN简体中文
deDeutsch
enEnglish